Το επιστημονικό όνομα της τσουκνίδας είναι Ουρτίκη ήΚνίδη και συναντάται ως πολυετής Δίοικη η οποία είναι ψηλότερη (50-120 εκ.), με μεγαλύτερα στενόμακρα και πιο χνουδωτά φύλλα και ως ετήσια Καυστική η οποία είναι αρκετά χαμηλότερη, με στρογγυλά και λιγότερο χνουδωτά φύλλα. Οι ιδιότητες των φυτών είναι λίγο πολύ κοινές, όμως τα βάμματα της ομοιοπαθητικής παρασκευάζονται από την Καυστική τσουκνίδα, της οποίας οι ρίζες ενδιαφέρουν τις ρίζες των μαλλιών μας πάρα πολύ. Η εποχή άνθησης είναι Μάιος- Οκτώβριος και η συλλογή της για αποξήρανση και αποθήκευση γίνεται συνήθως το καλοκαίρι. Όμως εκμεταλλευόμενοι την φθινοπωρινή καλοκαιρία, προλαβαίνουμε να συλλέξουμε τα θεραπευτικά μας τσουκνιδομπουκετάκια.
Το φυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ολόκληρο. Αν μαζέψουμε μόνον τις κορυφές της, δεν έχει μεγάλη σημασία αν θα ανήκουν στο είδος της δίοικης ή της καυστικής. Αν όμως συλλέξουμε και ρίζες, θα προτιμήσουμε την καυστική. Το σώφρον, ηθικό και σωστό είναι να μην ξεριζώνουμε τα βότανα που θα χρησιμοποιήσουμε. Αν μάλιστα πρόκειται για είδος προς εξαφάνιση, θα πρέπει να αρκεστούμε στη φωτογράφηση και καταγραφή του. Ευτυχώς για μας η τσουκνίδα έχει επιβιώσει στους αιώνες από οργανωμένες προσπάθειες μαζικού αφανισμού, οπότε και δεν θα υποστεί κάποιο τεράστιο πλήγμα από τη δική μας παρέμβαση.
Τα φύλλα της είναι πλούσια, μεταξύ άλλων, σε άλατα, ισταμινικές ουσίες, χαλκό, νάτριο, χλώριο, ορμόνες, νιτρικό ασβέστιο, πυρίτιο, κάλιο, μυρμηκικό οξύ, τανίνες, γλυκοκινίνες, βιταμίνες Α και C, οξείδιο του σιδήρου. Παραλείποντας την χρήση της για την θεραπεία πολλών ασθενειών όπως ρυπαρά έλκη, αποστήματα, μολύνσεις από δάγκωμα σκύλου (Διοσκουρίδης), αναιμία, αναφροδισία, αποπληξία, παραλυσία, χρόνιοι ρευματισμοί και άλλες ασθένειες που χρήζουν εξεζητημένης θεραπείας, θα εστιαστούμε στις ιδιότητες που μπορούμε να πάρουμε από το φυτό στην καθημερινότητά μας, δηλαδή στην ενδυνάμωση των μαλλιών μας με μάσκα από εκχυλισμένες ρίζες και σποριασμένες κορυφές σε έλαιο,
τονωτικό σαπούνι για λούσιμο, natural lotion από έγχυμα για το ξέβγαλμα, αφέψημα για αποτοξίνωση
Αφού λοιπόν συλλέξουμε, πλύνουμε καλά στραγγίσουμε και στεγνώσουμε το φυτό, πάντα κάνοντας χρήση γαντιών, αν δεν θέλουμε να βιώσουμε μια αξέχαστη εμπειρία, μπορούμε να το αποξηράνουμε για μελλοντική χρήση, με τη γνωστή διαδικασία, ή να το χρησιμοποιήσουμε φρέσκο. Η καυστική της δράση και ο κνησμός που προκαλεί στο δέρμα παύουν με την αποξήρανση ή τον βρασμό.
μάσκα μαλλιών (για θρέψη, ενδυνάμωση, λάμψη)
1 κούπα φρέσκες κορυφές τσουκνίδας σποριασμένες (για τα έλαια που περιέχονται στους σπόρους)
½ κούπα ρίζες τσουκνίδας
¼ κούπας φρέσκους καρπούς δάφνης (ή αν δεν βρίσκουμε, ¼ κούπας δαφνέλαιο)
¼ κούπας δεντρολίβανο φρέσκο
1 φλ. του καφέ βαλσαμόλαδο
1 κ.γ. βάμμα λεβάντας
αιθέριο έλαιο* 5 στγ/20ml ελαίου
Πούδρα βρώμης
Ελαιόλαδο για τα ξηρά- κανονικά μαλλιά ή
Σουσαμόλαδο για λιπαρά μαλλιά
(προτιμούνται τα βιολογικά έλαια)
Αν χρησιμοποιήσουμε αποξηραμένα βότανα, οι αναλογίες τους μειώνονται κατά το ήμισυ.
* Επιλέγουμε αναλόγως με τον τύπο μαλλιών μας
½ κούπα ρίζες τσουκνίδας
¼ κούπας φρέσκους καρπούς δάφνης (ή αν δεν βρίσκουμε, ¼ κούπας δαφνέλαιο)
¼ κούπας δεντρολίβανο φρέσκο
1 φλ. του καφέ βαλσαμόλαδο
1 κ.γ. βάμμα λεβάντας
αιθέριο έλαιο* 5 στγ/20ml ελαίου
Πούδρα βρώμης
Ελαιόλαδο για τα ξηρά- κανονικά μαλλιά ή
Σουσαμόλαδο για λιπαρά μαλλιά
(προτιμούνται τα βιολογικά έλαια)
Αν χρησιμοποιήσουμε αποξηραμένα βότανα, οι αναλογίες τους μειώνονται κατά το ήμισυ.
* Επιλέγουμε αναλόγως με τον τύπο μαλλιών μας
Πώς φτιάχνουμε το λαδάκι
Ψιλοκόβουμε τα βότανα.
Χτυπάμε ελαφρώς στο γουδί (με τον φίλο του το γουδοχέρι) πρώτα τις ρίζες, τους καρπούς της δάφνης και το δεντρολίβανο και στη συνέχεια τα φύλλα της τσουκνίδας, να διασπαστούν αλλά όχι να λιώσουν.
Χτυπάμε ελαφρώς στο γουδί (με τον φίλο του το γουδοχέρι) πρώτα τις ρίζες, τους καρπούς της δάφνης και το δεντρολίβανο και στη συνέχεια τα φύλλα της τσουκνίδας, να διασπαστούν αλλά όχι να λιώσουν.
Μεταφέρουμε τα βότανα σε bain marie για μισή ώρα σε χαμηλή θερμοκρασία.
Βάζουμε τα βότανα σε αποστειρωμένο και στεγνό γυάλινο βάζο, ρίχνουμε το βαλσαμόλαδο και συμπληρώνουμε με ελαιόλαδο ώσπου να ξεπεραστεί η στάθμη των βοτάνων κατά δύο δάχτυλα.
Ρίχνουμε το βάμμα λεβάντας, κλείνουμε το καπάκι και ανακινούμε χαλλλαρά…
Θέτουμε το βάζο μας σε αναμονή σε φιλικό ζεστούτσικο και ηλιόλουστο περιβάλλον και το περιμένουμε για 7-10 μέρες ανακινώντας το όταν το θυμόμαστε.
Θέτουμε το βάζο μας σε αναμονή σε φιλικό ζεστούτσικο και ηλιόλουστο περιβάλλον και το περιμένουμε για 7-10 μέρες ανακινώντας το όταν το θυμόμαστε.
Όταν ο χρόνος παρέλθει, πράγμα αναπόφευκτον, σουρώνουμε το λαδάκι μας με επιμέλεια και το διατηρούμε σε σκούρο γυάλινο αποστειρωμένο δοχείο, σε μέρος δροσερό.
Μια εντριβή του τριχωτού με δαφνέλαιο και αλκολικο εκχύλισμ από κοπανισμένες ρίζες και φύλλα Ουρτίκης μπορεί να κάνει το θαύμα της. (Σε 50 ml ελαίου προσθέτουμε 15 στγ. αλκοολικό εκχύλισμα)
Πώς χρησιμοποιούμε το λαδάκι
Μια φορά την εβδομάδα, για έναν μήνα τουλάχιστον, ζεσταίνουμε
1 σφηνάκι (50 ml) λαδιού τσουκνίδας
(δοσολογία για μάγισσα έχουσα μεσαίου μήκους μαλλιά) και απλώνουμε με ζωηρή και επίμονη εντριβή στις ρίζες του κεφαλιού.
Στη συνέχεια βουρτσίζοντας, απλώνουμε το έλαιο σε όλο το μήκος της τρίχας.
Αν δεν μπορούμε να κοιμηθούμε φορώντας την ελαιώδη μάσκα, τυλίγουμε τα μαλλιά με ζεστή πετσέτα για μία ώρα τουλάχιστον.
Για ακόμα πιο extraordinaire αποτέλεσμα, ενώνουμε το πράσινο λαδάκι που φτιάξαμε, με λίγη πούδρα βρώμης (≈ 1 κγ/50ml) φτιάχνοντας μέτριας πυκνότητας μαγικό χυλό, για να ωφεληθούμε συνεργικά από τις μαλακτικές της ιδιότητες, τα άφθονα μέταλλα και τη βιταμίνη Β5 που περιέχονται.
Η τριχόπτωση θα φύγει τρέχοντας και η κώμη σας θα κυματίζει λαμπερή και ενδυναμωμένη αψηφώντας τους δυνατούς φθινοπωρινούς ανέμους Για καλύτερο επίλογο, λουζόμαστε
πηγη
aromacooking.blogspot.com
